Woensdag 22 juni j.l. overleed helaas en veel te vroeg ons erelid Veldwachter Hans. Veldwachter Hans was de naam waaronder Hans Veldwachter bij velen, ook binnen de Deventer IJsclub (DIJC), bekend was. Belde je Hans dan werd de telefoon opgenomen met : Veldwachter Hans.
Hans werd in 1966 tijdens het Europees Kampioenschap Heren Allround, dat toen in Deventer werd georganiseerd, als vrijwilliger gevraagd door de heren Klosters. Dit beviel wederzijds zo goed dat hij ook bij de volgende internationale toernooien in Deventer vrijwilliger was en begin jaren zeventig de functie secretaris kreeg in het bestuur van de afdeling langebaan van DIJC (zo heette hardrijden toen nog). De secretaris functie heeft hij tot in de jaren tachtig uitgeoefend.
Tegelijkertijd met zijn aantreden als secretaris richtte hij ook het jurywezen op. Het jurywezen was de vaste groep van juryleden die dienst deden bij wedstrijden van de DIJC. Naast de serieuze bestuurstaken en jurywerkzaamheden tijdens de wedstrijden ontpopte Hans zich tot een rasechte organisator van nevenactiviteiten. Excursies naar bijvoorbeeld de Grolsch brouwerijen, de NOS studio’s en de Opel fabriek in Bochum (DE) kwamen uit de koker van Hans.
In de jurytoren was Hans tijdens de wedstrijden als chef de spin in het web. Serieus en altijd het overzicht bewarend. Ongelooflijk dat hij deze functie uit kon voeren als we bedenken dat Hans door een erfelijke oogziekte visueel gehandicapt was en van slecht ziend uiteindelijk blind werd. Met de manier waarop hij met deze handicap omging verdiende hij bij een ieder veel respect. Hans introduceerde het begrip ‘afdronk’ als nazit, nadat de wedstrijd was afgelopen. Na de serieuze werkzaamheden tijdens de wedstrijd konden we na de wedstrijd ‘onder het genot van..’ bijpraten. Tijdens het 125 jarig bestaan van de DIJC organiseerde Hans een verjaardag met reünie voor het jurywezen. Een onvergetelijke gebeurtenis.
In 2013 nam Hans afscheid van ‘zijn’ jurywezen. Hij was daarna niet meer actief tijdens wedstrijden, maar kwam gelukkig nog wel vaak een kijkje nemen. Hans is vanuit zijn functie als secretaris bij langebaan/hardrijden ook een aantal malen mee geweest als begeleider van een DIJC afvaardigingen naar toernooien in het buitenland. Zo is hij onder andere mee geweest naar Alma Ata, München en Collabo. Uit de laatste plaats nam Hans een aandenken mee. Een klein beeldje, door Hans Martha genoemd, waarin een waxine lichtje paste. Martha was vanaf die tijd een vast jurylid. Ze werd tijdens de DIJC wedstrijden in de vensterbank naast de speaker gezet en op gepaste wijze ‘aangestoken’. Hans bewaakte die traditie.
Tot een aantal jaren terug was er aan het begin van elk seizoen het ‘Scholenproject’. Kinderen op de lagere scholen konden zich aanmelden voor kennismaking met een sport. Als keuze was ook schaatsen (bij de DIJC) mogelijk. De kinderen konden gedurende een viertal zaterdagen ervaren of schaatsen iets voor hun was. Omdat het zowel hardrijden als kunstrijden betrof, was om de kennismaking in goede banen te leiden, binnen DIJC een speciale commissie samengesteld, met daarin vertegenwoordigers van zowel de afdelingen kunstrijden als hardrijden. Voor hardrijden zat o.a. Hans in deze commissie. Hans genoot van de samenwerking tussen de afdelingen en van het plezier wat de kinderen aan de kennismaking beleefden.
Halverwege de jaren tachtig was Hans een van de initiatiefnemers voor de organisatie van een nationaal pupillentoernooi. Dit toernooi groeide dankzij de buitenlandse deelname van ploegen uit Lubin, Berlijn en Dresden uit tot een internationaal pupillentoernooi. Hans genoot van het schaatsplezier van de deelnemers. Hierbij waren de gereden tijden voor Hans van ondergeschikt belang.
De huidige organisatiecommissie heeft bij haar aantreden de naam van het toernooi gewijzigd in ‘Veldwachter Hans Internationaal Pupillentoernooi’. Toen de commissie Hans om toestemming vroeg, stemde hij vol trots in. Fijn dat de naam van Hans voortleeft in het toernooi!
Wij zijn Hans enorm veel dank verschuldigd voor zijn enorme inzet en verdiensten voor de Deventer IJsclub.
Rust zacht Hans!
